şiirlerim

Biz niye öldük baba?

Bizi kim vurdu baba?
Annemi, emzikteki kız kardeşimi kim vurdu.
Üstümüze o bombaları kim attı baba?
Bombaları tutabilir misin, niye tutmadın baba?
Top oynarken tutardın oysa, o kocaman ellerinle...

Bizi kim vurdu baba?
Hani Beyrut'tan çıkarsak kurtulacaktık.
Hani bize kucak açacaktı dindaşlarımız.
Nerede Birleşmiş Milletler?
Biz öldük kınamadılar bile baba...

Kim hangi kirli oyunu oynuyor baba?
Bu emperyalist dedikleri de ne acaba?
Amerika'nın gücü bize mi yetti baba?
Bizi kim vurdu?

Topraklarımızı, denizimizi, güneşimizi çaldılar.
Evlerimizi yıktılar, oyuncaklarımızı kırdılar.
Tel örgülere kapatıp umudumuzu çaldılar.
Dövdüler, sövdüler yetmedi...
Bize niye bunu yaptılar baba?
Bizi niye vurdular baba?

Bir adam ağlayarak çıkardı beni enkazdan
Elleri kocamandı, senin kadardı...
Sen geldin sandım, umutlandım
Koca elli adam başını göğsüme dayadı
Sen sarıldın sandım..
O ağladı, ben sustum...

Gazeteler resmimi basmış,
Yüreği atmayan bedenimin resmini...
Bizi niye vurdular baba?
Herkes niye susuyor baba?
Sesimi duyan var mı?
Annemi, kardeşimi gören var mı?
_________________
DOST VURULUNCA DEĞİL,''unutulunca ÖLÜR" VE BİZ SEVDİKLERİMİZİ KIR ÇİÇEĞİ GİBİ AVUCUMUZDA DEĞİL, KURSUN YARASI GİBİ YÜREĞİMİZDE TAŞIRIZ.!!

--------------------------------------------------------------------------------

Haklısın Che


Bu denli iğrenç olmazdı,
olamazdı dünya,
Che yaşıyor olsa...
Laf işte...
Che ölmüş de sanki...

O denli yaşamaktaki hem...
O denli içindeki yaşamın...
O denli içimizde ki...
Nerde bir zulüm,
bir sömürü,
bir yobaz sultası varsa
karşısında,
O...
Nerde bir ezilen insan.
bir haklı isyan,
bir yürüyüş varsa ileri
yanında,
O...

Bu denli iğrenç olmazdı,
olamazdı dünya,
Che yaşıyor olsa...
Laf işte...
Che ölmüş de sanki...

O denli dipdiri ki hem...
O denli güçlü ki...
O denli gür ki sesi
her an,
her yere ulaşmakta...
Ve işte kulağımda,
ve beynimde
ve yüreğimde
yankılanmakta şu an:

Hadi ordan çocuk!
Hadi ordan...
İğrenç olan emperyalizm
ve uşakları...
Sömürüyü ve savaşı
ortadan kaldır,
bak bakalım ne hâl alır dünya! ..

Haklısın Che! ..
Haklısın gene...
Hele ki yaşatmamak seni
kimin haddine...
_________________
DOST VURULUNCA DEĞİL,''unutulunca ÖLÜR" VE BİZ SEVDİKLERİMİZİ KIR ÇİÇEĞİ GİBİ AVUCUMUZDA DEĞİL, KURSUN YARASI GİBİ YÜREĞİMİZDE TAŞIRIZ.!!

--------------------------------------------------------------------------------

Haklısın Che


Bu denli iğrenç olmazdı,
olamazdı dünya,
Che yaşıyor olsa...
Laf işte...
Che ölmüş de sanki...

O denli yaşamaktaki hem...
O denli içindeki yaşamın...
O denli içimizde ki...
Nerde bir zulüm,
bir sömürü,
bir yobaz sultası varsa
karşısında,
O...
Nerde bir ezilen insan.
bir haklı isyan,
bir yürüyüş varsa ileri
yanında,
O...

Bu denli iğrenç olmazdı,
olamazdı dünya,
Che yaşıyor olsa...
Laf işte...
Che ölmüş de sanki...

O denli dipdiri ki hem...
O denli güçlü ki...
O denli gür ki sesi
her an,
her yere ulaşmakta...
Ve işte kulağımda,
ve beynimde
ve yüreğimde
yankılanmakta şu an:

Hadi ordan çocuk!
Hadi ordan...
İğrenç olan emperyalizm
ve uşakları...
Sömürüyü ve savaşı
ortadan kaldır,
bak bakalım ne hâl alır dünya! ..

Haklısın Che! ..
Haklısın gene...
Hele ki yaşatmamak seni
kimin haddine...
_________________
DOST VURULUNCA DEĞİL,''unutulunca ÖLÜR" VE BİZ SEVDİKLERİMİZİ KIR ÇİÇEĞİ GİBİ AVUCUMUZDA DEĞİL, KURSUN YARASI GİBİ YÜREĞİMİZDE TAŞIRIZ.!!

Malatya dan Angaraya yol getmiyi.
Derdimiz çoh gardaş acımız heç bitmiyi.

Çoluh, çocuh zefil galdı gurban.
Benzin mazot çoh bahalı.
Tarlıyı süremedih, ekin bitmiyi.
İrahmet yağmadı bu yıl
Tüm gurudu dallar.
Göverin sulları heç yetmiyi.
Gaysıları islim ettik emme.
Gaysılar heç pare etmiyi.
Çoluh, çocuh zefil galdı gardaş.
Lokma boğazımdan heç getmiyi.
Halımız hal, yolumuz yol değel gurban.


Malatya dan Angara ya yol getmiyi.
Derdimiz çok gardaş acımız heç bitmiyi

Çalış, çabala, ter dök debelen.
Kaysılar pare etmiyi.
Garı haste,çağaler zefil.
Gayıt perası veremedih.
Cıbıl kaldıh bu yıl.
Çocuhlar mektebe getmiyi.
Pare tunnu pare yoh.
Haçlık çoh gısa heç yetmiyi.
Gurbanıg olam gardaş.
Herkes böyük adam oldu.
Çoban geçiyi gütmüyü.


Malatya dan Angara ıya yol getmiyi.
Derdimiz çok gardaş acımız heç bitmiyi
_________________
DOST VURULUNCA DEĞİL,''unutulunca ÖLÜR" VE BİZ SEVDİKLERİMİZİ KIR ÇİÇEĞİ GİBİ AVUCUMUZDA DEĞİL, KURSUN YARASI GİBİ YÜREĞİMİZDE TAŞIRIZ.!!

ağla ırakLI ÇOCUK,
yağan bombalar kadar olsun gözyaşın
ağla hazin kaderine,
ki senin gözyaşlarınla silinsin bu
hazin kader,
bu kahpe yazgı
ağlaki
utansın kana doymamış bu vahşet
utanırmıki bilmem,
bana ağlamak düşer
bana yazmak düşer
bir nebze olsa senin duygularını
...
bir ıraklı çocuk gördüm
gazetenin birinde
o bakışlarki
içindeki o çocuksu kinle yaşayan
o masum bakışlar,,,
nolduğunu bilmeden
ölümün belki eti kemiği
o bakışlarki
hangi millette var bilemem
bizim milletlerden başka
......
ağla ıraklı çocuk
senin kanınla haber olan yazılara
senin kanınla para dolan ceplere
ağla,ağla ıraklı çocuk.
_________________
DOST VURULUNCA DEĞİL,''unutulunca ÖLÜR" VE BİZ SEVDİKLERİMİZİ KIR ÇİÇEĞİ GİBİ AVUCUMUZDA DEĞİL, KURSUN YARASI GİBİ YÜREĞİMİZDE TAŞIRIZ.!!
_________________

nurhak cennet nyrhak anam nurhak babam nurhak kardeşlerim nurhak arkadaşlarım yoldaşlarım
nurhak hayatım nurhak eşim nurhak çocuklarım
nurhakgökyüzüm denizim dagım topragım
nurhak eşim dostum çocuklugum
nurhak türkülerim anılarım sevdam şiirlerim

nurhak dagı varmı eşin
birsin dünyada dünyada
ismin nur ile anılır
nursun dünyada dünyada

soguk sular var başında
keklikler öter taşında
can otu biter döşünde
nursun dünyada dünyada

sefil palam hele geldik
bir zaman nurhakta kaldık
hem okuduk hemde yazdık
birsin dünyada dünyada
yazar babam memet palalı

BİNGÖL ÇOBANLARI

Daha deniz görmemiş bir çoban çocuğuyum
Bu dağların eskiden aşinasıdır soyum
Bekçileri gibiyiz ebenced buraların
Bu tenha derelerin, bu vahşi kayaların
Görmediği gün yoktur sürü peşinde bizi
Her gün aynı pınardan doldurur destimizi
Kırlara açılırız çıngıraklarımızla.

Okuma yok, yazma yok, bilmeyiz eski yeni
Kuzular bize söyler yılların geçtiğini
Arzu, başlarımızdan yıldızlar gibi yüksek
Önümüzde bir sürü, yanımızda bir köpek
Dolaştırıp dururuz aynı daüssılayı
Her adım uyandırır acı bir hatırayı!
Anam bir yaz gecesi doğurmuş beni burda
Bu çamlıkta söylemiş son sözlerini babam
Şu karşıki bayırda verdim kuzuyu kurda
"Suna"mın başka köye gelin gittiği akşam.

Gün biter, sürü yatar ve sararsan bir ayla
Çoban hicranlarını basar bağrına yayla
Kuru bir yaprak gibi kalbini eline al
Diye hıçkırır kaval.

Bir çoban parçasısın, olmasan bile koyun
Daima eğeceksin başkalarına boyun
Hülyana karışmasın ne şehir, ne de çarşı
Yamaçlarda her aksam batan güneşe karşı
Uçan kuşları düşün, geçen kervanları an
Madem ki kara bahtın adını koydu çoban!

Nasıl yaşadığından, ne içip yediğinden
Çıngırak seslerinin dağlara dediğinden
Anlattı uzun uzun.

Şehrin uğultusundan usanmış ruhumuzun
Nadir duyabildiği taze bir heyecanla
Karıştım o gün bugün bu zavallı çobanla
Bingöl yaylalarının mavi dumanlarına
Gönlümü yayla yaptım Bingöl çobanlarına.
_________________
DOST VURULUNCA DEĞİL,''unutulunca ÖLÜR" VE BİZ SEVDİKLERİMİZİ KIR ÇİÇEĞİ GİBİ AVUCUMUZDA DEĞİL, KURSUN YARASI GİBİ YÜREĞİMİZDE TAŞIRIZ.!!